Nederlandse kampioenschappen drakenboot                                                          Door Carina Gutker

Alle Nederlandse drakenbootclubs lieten zaterdag 24 september tijdens de Nederlandse kampioenschappen op de Bosbaan in Amsterdam weer eens zien wat ze in huis hebben. Het was zoals vanouds een feestje. Met een lach, maar zeker ook een traan.

De dag begon wat regenachtig, maar gelukkig werd het al snel droog. En aan het einde van de dag zagen we warempel nog een zonnetje. Om de prijzen deden we niet mee. Toch hebben we het beter gedaan dan we vooraf hadden verwacht en waren we tevreden. We werden vijfde op de 500 meter, zesde op de 200 meter en vijfde op de 2 kilometer.

Maar dát we konden varen, was al winst. Onze peddelaar en stuurman Fred lag er uit door een blessure, Brian en Rob (stuurman) waren ziek en naast dat we daardoor geen stuurman hadden op de Bosbaan, was er ook nog eens niemand om de boot daarheen te brengen. Ronald hielp ons uit de brand, al moesten we daardoor wel extra vroeg op de club zijn (7.00 uur). Invalstuurman Brett werd aangetrokken om onze boot tijdens de wedstrijden te sturen. En overigens nog een kleinigheidje: we hadden vooraf één vrouw te kort in de boot. In allerijl werd Eline ingevlogen, die welgeteld één keer in de boot had gezeten tijdens de puzzeltocht.

Veel indruk maakte de herdenking aan het einde voor het onlangs overleden drakenbootlid Anita Wilgenhof, die onder andere jarenlang voor de KLM Dragons en The Dutch Dragons had gevaren. Alle teams waar zij lid van was, gingen tegelijk met elkaar een korte afstand varen. De trommelaars trommelden eens niet, maar strooiden met rozenblaadjes. De andere drakenboten gingen daarna de teams tegemoet varen. Haar familie keek toe vanaf de kant, en niet alleen daar was het emotioneel: ook in de boten werd menig traantje gelaten.

Na afloop gingen we met elkaar nog een drankje drinken in het restaurant boven de Bosbaan. We proostten op een gezellige dag en kijken nu uit naar de Monkey Jumble, op zaterdag 8 oktober in Saarbrücken. Voor velen van ons dus geen Alkmaar Ontzet, maar wel (met een aantal invallers van andere verenigingen) een strijd op de Duitse wateren.