Zaterdag 14 mei 2022. Een kanotocht uit het zeekanoprogramma voor 2022:

‘t Kuitje (Den Helder) – Texel – Razende Bol – ‘t Kuitje.

Bijna de hele week stevige wind (kracht 5). Uiteindelijke voorspelling voor deze zaterdag ca. windkracht 3 en de hele dag zon. Mooier kun je niet wensen.

Een groep van 9 personen ging op stap, waaronder 2 deelnemers die voor het eerst de zee gingen proeven; Maniet en Michel.  Zo’n eerste ervaring is altijd een beetje spannend. Lang naar uitgekeken maar door Corona uitgesteld. Regelmatig geoefend in het zwembad en dan is het zover.

De vaarleiding was in vertrouwde handen van Peter Wokke.

Hieronder het verslag van Maniet waarin ze deze eerste kano-ervaring op zee als volgt aan het papier toevertrouwt:

Om te beginnen, erg fijn die geruststelling vanaf het moment dat bekend werd dat de tocht door zou gaan. Nam enige twijfel en spanning toch weg.

Op de achterbank in de auto tips ontvangen van Marian wat te doen met golven van opzij en in de branding. Na aankomst op de startlocatie praten we het vaarplan door met Peter, waarbij de nadruk ligt om als groep bij elkaar te blijven. Na het checken of de taart, bitterkoekjes, stroopwafels, snickers en eierkoeken ingepakt zijn ook nog even gecheckt of iedereen een zwemvest en peddel mee heeft. We gaan op weg !

Het eerste deel is vrij rustig, maar de eerste groep zeehonden komt al snel in zicht. Daarna de bocht om, waar we gelukkig in de verte de Texelse boot zien en ruimte genoeg hebben om over te steken. Kleine klotsbak, maar dat vind ik welkom, beetje actie hoort tenslotte bij de zee.  Peter had mij hiervoor tijdig gewaarschuwd, en past meteen zijn positie in de groep aan, zodat ik voor hem vaar. Vanuit daar de oversteek naar Texel, waar we de eerste pauze houden met een overvloed aan versnaperingen.

Even een overleg hoe het gaat met iedereen en of we het aandurven om, om de Razende Bol te gaan, of er onderdoor. We stemmen voor eromheen. Met de aantekening dat als het te wild wordt, we het plan bijstellen. Als de dubbele branding in zicht komt, neemt Peter het besluit om er tussendoor te gaan i.v.m. de veiligheid. Goed plan! Hij komt naast me varen en legt uit wat er gaat gebeuren, waar ik op moet letten en hoe te handelen, dat wat Marian mij ook verteld had op de achterbank. Zijn woorden zijn nog niet droog, of ik zie die grote golf van opzij aankomen. Mijn uitvoering is zeker geen 10 punten, maar ik blijf overeind, en… ben ook lekker afgekoeld. Het is nog een tijdje onstuimig, maar dat is een goede oefening. En zoals Marian zei, “kijk goed hoe de golf komt en handel daar naar”. Ook een heel nuttige tip ! Iedereen blijft gelukkig in de boot, en na een tijdje wordt het weer rustig en kunnen we genieten van de vele zeehonden, die af en toe het koppie boven het water uit steken. Aangekomen aan de zuidkant van de Razende Bol, tijd voor een tweede stop.

Na de lunch gaan we met zijn vieren naar de overkant van de Razende Bol, om zeehonden te spotten. Ook heel bijzonder om ze dan vanaf de zandplaat op het strand te zien liggen. Uiteraard blijven we op afstand om ze niet te storen.

Het water is aardig gestegen en het wordt tijd voor de laatste etappe. Achteruit de branding in, wat weer een heerlijke afkoeling teweeg brengt. De wind is minimaal, het water rustig. Als de Texelse boot in zicht komt is het tijd voor overleg; “gaan we voorlangs of wachten we” ? De meningen zijn verdeeld, maar Peter neemt het besluit om op volle kracht er voorlangs te gaan. Hij vraagt of iedereen het er mee eens is. Er komt geen nee, dus met volle kracht varen. Het gaat allemaal net, maar ik had spijt dat ik geen “nee” had geroepen. De rest van de tocht gaat heel kalm, lekker uitvaren.

De begeleiding van de tocht was voor mij heel erg prettig. Heb geen moment angst gehad (behalve even bij de Texelse boot, maar ik heb sowieso grote-boten-angst) en iedereen lette heel goed op mij. Petje af voor de hele begeleiding.