Traject 1, Alkmaar – Zaandam (33km)

Woensdag 6 september was het zover, de 4-daage trektocht door Noord-Holland.
Vreemd genoeg waren er maar 2 aanmeldingen, n.l. van  Leo en Frank. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Kiek had gezorgd voor mooie geplastificeerde waterkaarten en bovenal fantastisch weer voor de komende dagen.
Frank laadde de boot in bij de club, Leo en Kiek kwamen vanaf huis aangevaren. De tocht was zelfvoorzienend, maar dat kan je op verschillende manieren interpreteren. Leo had zo ongeveer de hele moestuin aan groenten meegenomen, Frank had vooral gekeken bij welke kampeerplekken er supermarkten in de buurt waren.
Voor Leo was het de eerste keer dat hij de provincie wat verder buiten Alkmaar verkende, Frank had wel de afzonderlijke vaargebieden afzonderlijk meermaals bezocht met opblaasbare kajak (Itiwit X500) en sup maar had de gebieden nog nooit in een trektocht aaneengeregen, en Kiek kende het gebied natuurlijk al op zijn duimpje.
De route voor vandaag was via het NH-kanaal naar het Uitgeestermeer en vervolgens via de Zaan en langs de Zaanse Schans naar KV de Geuzen in Zaandam.
De eerste stop van vandaag was het scoutingterrein Stierop aan het Uitgeestermeer. Dit was ook gelijk het eerste zwemmomentje.
Onderweg had Kiek Leo en Frank al wat theorie bijgebracht m.b.t. boeien/betonning (nuttig), vlag van Noord-Holland (weetje) en wat praktijk mbv learning by example (surfen op de boeggolven van passerende bootjes, leuk).
Verder over de Zaan langs de Zaanse Schans, blijft toch bijzonder dat zo’n stukje cultureel erfgoed op slechts een paar uurtjes varen ligt. Na een kort onderzoeksuitstapje naar de Haaldersbroekersluis (ja die functioneert nog) kwamen we aan bij de Wilhelminasluis, de eerste sluis van de tocht en voor Leo überhaupt de eerste sluis in zijn kajak-loopbaan. Hier belde Kiek met de sluiswachter van de Hanenpadsluis om onze komst aan te kondigen. Bij aankomst bij deze sluis bleek dat kajakkers eigenlijk niet door de sluis mochten, zou landelijk beleid zijn. Uit ‘coulance’ en omdat we met zijn drieën waren werden we toch doorgelaten. Hierna nog een paar kilometer, grotendeels door een groene blauwalg-soep, naar het fraaigelegen clubgebouw van KV De Geuzen. Hier gelukkig weer schoon water zodat we een frisse duik konden nemen.
Na de min of meer gezamenlijke maaltijd (Frank: maaltijdsalade van plaatselijke Vomar, Kiek: vriesdroogmaaltijd, Leo: slow-cooking rijst maaltijd, verkeerde pak rijst meegenomen) werd de briefing gedaan. Kiek deed het voorstel om de volgende dag i.v.m. het warme weer het verkoelende open water van de Gouwzee en het Markermeer op te zoeken en te kijken of we bij het Paard van Marken zouden kunnen bivakkeren.
Hierna nog even een korte avondwandeling naar de Vomar. Meest opmerkelijke aankoop was 2 paar sokken door Leo. Leo had last gekregen van zijn hiel, waarschijnlijk door het gebruik van steunkousen en nieuwe kajak-schoentjes. M.b.v. de sokken wist Leo de volgende ochtend op MacGyver-achtige wijze een constructie te maken die het ongemak wat zou verlichten.

Frank

De 2e dag, Zaandam – Paard van Marken (34 km)

‘s Ochtends waren we alle drie al vroeg wakker, eerder dan we afgesproken hadden. KV de Geuzen heeft een ruim grasveld, met ruim uitzicht. De douches zijn uitstekend. Helaas is het wel erg lawaaiig door de nabij gelegen snelweg. In deze tijd van het jaar komen hier tot diep in de nacht motorfietsen langs en met alle andere geluiden, voor mij niet een ideale kampeerplek.
De brandertjes kwamen tevoorschijn en al snel stonden ze te ronken voor het koffiewater en de eieren.
We wilden snel weg zijn vanwege de te verwachten warmte en omdat we een behoorlijke tocht voor de boeg hadden.
Op de eerste dag had ik drukplekken op mijn hielen gekregen. Door er Compeed op te plakken en kussentjes onder de hielen te plakken hoopte ik dat het niet erger zou worden. Kiek en Frank vonden mijn constructie een hoog zonnebloem gehalte hebben.

Daarna vertrokken we, een paar bochten om en onder de snelweg door waarna we in de wirwar van sloten van het Oostzaanerveld kwamen. Kiek had alles goed voorbereid zodat we vlot door de wirwar kwamen. Langs Oostzaan naar de Zuidwestplas. De Luijendijksluis is een zelfbedieningssluis. Het schutten ging vlot en rustig. Zo kamen we in de Geijenbreek.

Over de Kerkebreek en door Landsmeer. De temperatuur was nog steeds lekker. Via het Ilperveld en een stukje Noordhollands kanaal kwamen we in Varkensland. Hier was het zoeken en leek het dood te lopen, maar na een begroeid, smal en laag bruggetje kwamen we op ruim vaarwater.
Gisteren op de Zaan was het druk met motorbootjes. Vandaag waren we in rustig vaarwater, bijna niemand anders. Hele stukken alleen wij drie.
In Broek in waterland deden we koppie stik. Ik had ‘s-ochtends gezorgd dat ik vandaag wel mijn boot geordend ingepakt had en de gemberkoek en het mes wel bij de hand had. Het was heerlijk met dit zonnige weer op het bankje onder de bomen. Alles gratis, de hordes toeristen die langs liepen hebben er een dure vlucht en hotel voor moeten betalen.

Na de koffie met gemberkoek tempo maken over de Broekervaart om voor de lunchpauze van de brugwachter bij de Middendamsluis in Monnickendam te zijn. Dat lukte. Een vriendelijke brugwachter. Omdat we met z’n drieen waren was het geen probleem dat we kajaks waren. Als je alleen bent mag je met een kajak niet door de sluis. Van alle sluizen was dit de enige met een serieus verval en ontstuimig water.

Het begon nu heet te worden. Bij Hemmeland een strandje opgezocht en weer pauze gehouden. Van Hemmeland overgevaren naar het plaatsje Marken. Ik was daar nog nooit geweest dus Kiek heeft een kleine rondleiding gegeven. Frank had weer een supermarkt nodig voor z’n avondeten en ik kon nog reserve Compeed gebruiken dus ook de lokale super bezocht. Rond Marken gevaren naar het Paard van Marken. Hier op het strandje heerlijk zitten “chillen”. Frank heeft met Kiek nog de hoge steun en eskimoteren geoefend. Ik wilde de pleisters op mijn hielen nog droog houden, dus liet dat even aan mij voorbij gaan, dat komt van de winter in het zwembad wel weer.
Het weer was weer heerlijk geworden. De brandertjes kwamen weer te voorschijn voor het avondeten. Voor Leo was het couscous met paksoi en tofu. Hij had voor alle dagen verse groenten mee. Leo heeft zich voorgenomen om een volgende keer maar iets buitensportachtigs te doen, zo’n poedermaaltijd waar alleen warm water bij hoeft. Maarja, deze keer was het voor het eerst met Kiek op stap en als je op stap gaat met een docent culinaire technieken en zo, dan kunnen de verwachtingen iets anders zijn.

Rustig aan koken en eten zodat we klaar waren tijdens de schemering. Er was een clubje dames aan het yoga’en. Twee meisjes kwamen hun paarden wat afkoeling geven in het Markermeer. Afleiding genoeg. De tenten opgezet voordat het donker werd. En nu maar duimen dat er geen handhaving of politie komt om ons weg te sturen. En die kwamen niet, dus we konden heerlijk bij het Paard van Marken slapen. Er is een dixie met heel veel tegeltjeswijsheid, dus als je water mee neemt, is het er prima kamperen. Welterusten en tot morgen.

Leo

Derde dag NH tocht, Marken – Wormer Het Zwet (31)

Alsof het afgesproken werk is staan we alle drie om 7.00 uur naast ons tentje en een kwartier later was alles ingepakt.  Zo hoort dat bij wildkamperen.
Het was een heerlijke rustige nacht. Alleen het geluid van omslaande golven op het strand. Ook weet ik, na een nacht aan de voet van “het Paard van Marken”, wat de lichtfrequentie is van de vuurtoren.
Aan de horizon van het Markermeer zien we een prachtige zonsopkomst. Met een kopje thee en een ontbijtje zitten we heerlijk te genieten. Langzaam ontwaakt Marken, de eerste wandelaar, fietser en trimmer komt langs. De gemeentereiniging komt de vuilniszakken vervangen en de vuurtorenwachter laat zijn hondje uit.
We spreken nooit een tijd af om te starten en toch staan we ook vandaag weer gelijk klaar voor de start: eerst over het Markermeer naar Edam. Leo wil zijn vaarbewijs halen dus als we de vaargeul van Monnickendam kruisen nemen we de voorrangsregels door.
De sluiswachter van Edam heeft ons niet gezien. Even een telefoontje en het licht gaat op groen. In de sluis vertelt hij dat kano’s, vanwege de veiligheid, niet mogen schutten! Dat hebben we deze week vaker gehoord. Een zorgelijke zaak! Gelukkig zijn de sluiswachters nu nog allemaal mild gestemd. Deze sluiswachter geeft aan dat er flinke turbulentie in de sluis kan zijn en waarschuwt ons om goed vast te houden. Licht gespannen wachten we op de turbulentie. De sluis gaat echter al open en het waterniveau verschilt slechts tientallen centimeters! We hebben er niets van gemerkt!
In een mooi groen parkje achter de sluis gaan we pauzeren en boodschappen doen. Via de Edammertrekvaart en de Where komen we in Purmerend op het Noordhollands kanaal. Onderweg plukt Kiek, voor de liefhebbers, nog wat kruiden voor de thee.
Bij de Jispersluis worden we vlot geschut door een oppervrolijke sluiswachter, gratis!  Maar dat accepteert onze penningmeester niet!
Bij de scouting van Jisp, een mooi kampeereiland, staat heel duidelijk dat alles verboden is. Wij gaan er van uit dat het niet voor een paar brave degelijke kanoërs geldt en genieten van deze mooie stek.
Na een verkwikkende plons hebben we verse kruidenthee met warme stroopwafel. Het is een heerlijk temperatuurtje: bijna 30 graden.
We overnachten aan het Zwet bij KV de Zwetplassers. Kiek gaat ‘s avonds nog mee met een trainingsrondje van 20 kilometer. Start is 19.00 uur en ze proberen “voor het donker thuis te zijn wat meestal niet lukt”. Hij denkt dan nog aan een grap.
Met 3 zwetleden gaan ze via de sluis de Zaan op. Het is vrijdagavond, erg warm dus groot feest op het water. De avondtocht was geen succes. Veel overdragen op vervelende plekken en zeer lage bruggen.
De “tochtleider” vraagt of we het hele rondje willen afmaken en dan zijn we 24.00 uur terug. Dit was alweer geen grap. Gelukkig gingen we terug. Weer onder de zeer lage bruggen
Zeer deed het ook bij een lid van de  Zwetplasser die zijn hoofd stootte aan de brug, omging in de prutsloot en bloedde als een rund. Het was inmiddels pikdonker. Bij een lantaarnpaal kon Kiek de schade opnemen.
Een gat in zijn hoofd van 2 cm. Spoelen met drinkwater en Jodium er over. We moesten wel verder want we zaten midden tussen de weilanden in het pikkedonker.
Bij de een na laatste overdracht naar de Zaan nam Kiek de regie over. Er waren nog snelle bootjes op het water en wij hadden geen licht.
Naast elkaar dwars oversteken en vervolgens achter elkaar langs de kant naar de Poelsluis voor de laatste keer overdragen. Steeds controlerend of het goed ging met het slachtoffer. De tocht was onverantwoord.
Inmiddels was het 23.15 uur en waren we weer terug bij het botenhuis. De vaarmaatjes lagen al te snurken. Na een verkoelende sprong in het Zwet kroop Kiek lekker in zijn slaapzak. De volgende dag met de tochtleider de knelpunten besproken en aangegeven wat er beter kan.

Kiek

Deel 4, Wormer – Alkmaar (25)

Iedereen was ‘s-morgens weer vroeg op, ook Kiek na zijn nachtelijke avontuur. Het was een prachtige ochtend, windstil en mistig, het Zwet zag er prachtig uit. Na het ontbijt een kort tochtje naar de overdraagplaats naast de sluis bij Arjan Bloem. Hier overgedragen naar de Zaan.

Vlotjes peddelde we richting Uitgeest. Op het strandje hielden we pauze, en nuttigden we de laatste stroopwafels. Zwemmen zat er niet in vanwege de blauw-alg. Bij camping de Boekel nog een kleine pauze en daarna het laatste stukje naar huis.

Onderweg nog drijfvuil geraapt.

De vier dagen zijn omgevlogen. Toen we begonnen kenden we elkaar amper, maar gelijk van de eerste minuut was het gezellig. Het waren 4 zeer geslaagde dagen.

Leo